ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ ေပ်ာ္ေအာင္ေန
ေတြ႔တဲ့သူနဲ႔ တည့္ေအာင္ေပါင္း
ၿပိဳင္လာသူကို အ႐ႈံးေပး
ႏွလံုးေအးသည့္ ေဆး တဲ့။
မွာေလသည့္ေမေမ့စကား
မွတ္သားကာသားနာယူလို႔
ေရာက္ရာမွာေပ်ာ္ေအာင္ေနလည္း
ဒီေနရာအေမနဲ႔ေ၀းတာမို႔
ေဆြး ဘယ္ခါေပ်ာ္ပါ့မလဲ။
ေတြ႔သူကိုတည့္ေအာင္ေပါင္းလည္း
လူဆိုတာအတၱလႊမ္းတာမို႔
ေမေမ့လိုေမတၱာဓါတ္မ်ိဳးကို
ငတ္မြတ္ေနဆဲ။
ၿပိဳင္သူကိုအ႐ႈံးေပးလည္း
ႏိုင္သူကိုဖိႏွိပ္တတ္တဲ့
လူ႔အတၱမာနေတာမွာ
စိတ္၀မ္းဘယ္ခါေအးပါ့မလဲ။
4 comments:
ေကာင္းလုိက္တဲ့ ကဗ်ာေလး ကုိ၀ႆန္ဦး၊
ခရီးထြက္တုိင္း မွာတတ္တဲ့ အေမ့ ကုိသတိရေစတယ္။
သားအေပၚစုိးရိမ္စိတ္နဲ႔ မွာေပမယ့္
“ေလာက”လူသားေတြရဲ႕ အတၱစိတ္ေတြေၾကာင့္
အေမ့စကားကုိ ေသြဖီရမလုိျဖစ္ေနၿပီ။
အဆင္ေျပပါေစ...
ေလာကမွာေနတတ္ေအာင္ ေမေမမွာေနက်စကားမ်ားေပါ႔ေနာ္ အကို၀ႆန္ေရ...း)
အဲဒီစကားေတြက တကယ္ကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ စကားေတါပါပဲ
မိုက္တယ္အကိုေရ..ဆက္သာေရး အားေပးတယ္
Post a Comment