အရိပ္မဲ့ပန္း မႏြမ္းေစခ်င္

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြသည္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာသူမ်ား၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနေသာ ကေလးသူငယ္ မ်ားႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္အုိ ဘုိးဘြားမိဘမ်ားကို ျမင္သိ၊ ၾကားသိရေသာအခါ..“ေၾသာ္..သနားစ ရာေကာင္းလိုက္တာ၊ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ..” စသျဖင့္ ၀ဇီကံမႈ၊ မေနာကံမႈတုိ႔ျဖင့္ က႐ုဏာျဖစ္ေန႐ံုႏွင့္ ရပ္ေနလုိ႔မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ သူတုိ႔အတြက္ မိမိတုိ႔ေတြ တက္ႏိုင္သ ေလာက္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္မႈ ကာယကံ က႐ုဏာေျမာက္ေအာင္ လုပ္မွသာလွ်င္ သူတုိ႔အတြက္လည္း အက်ိဳးရွိပါလိမ့္မယ္။ လွဴဒါန္းမႈနည္းသည္၊ မ်ားသည္ကေတာ့ မိမိတို႔ ၀င္ေငြႏွင့္မိမိအတိုင္းအတာေၾကာင့္ ကြဲျခားမႈေတာ့ရွိပါလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္ မိမိတုိ႔စိတ္မွာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ သက္၀င္လွဴဒါန္းမႈ၊ ေစတနာထက္သန္မႈကသာ ပဓာန ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္လည္း တက္ႏိုင္တဲ့ဘက္မွ၊ တက္စြမ္းသေလာက္ ပါ၀င္လွဴဒါန္း ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ မုိးစက္ေပါငး္မ်ားစြာ စုေပါင္းရာမွ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းေတြျဖစ္လာရသလို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြအားလံုး အနည္းငယ္မွ်ပင္ ျဖစ္ပါေစ တေထာင့္တေနရာမွ လွဴဒါန္းမႈ၊ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြလုပ္သြားၾကမည္ဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြရဲ႕ ညီ၊ အကုိ၊ ေမာင္ႏွမ၊ ဘုိးဘြား၊ မိဘေတြမွာ အႏိႈင္းမရတဲ့ ပီတိအၿပံဳးနဲ႔ စားသံုး ႏိုင္ၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ နည္းသည္၊ မ်ားသည္ ပဓာန မထားဘဲ၊ အသင္းလိုက္ျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕လို္က္ျဖစ္ေစ၊ လစဥ္စုေပါင္း၍ ျဖစ္ေစ အမိေျမမွ သားခ်င္းမ်ားကို တက္စြမ္းသမွ် ေဖးကူရေအာင္လို႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။

အရိပ္မဲ႔ပန္း ၊မႏြမ္းေစခ်င္၊
ကရုဏာ၀င္၍၊

တတ္စြမ္းသမွ်၊ လွဴဒါနျဖင္႔၊

ကူညီေဖးမ၊ ပရဟိတ…….။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြဟာ အလွဴအတန္းမွာေတာ့ အင္မတန္ ရက္ေရာၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိေနၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဆြမ္းတစ္နပ္မရေသးတဲ႔ ဆရာေတာ္ကို လွဴလိုက္ရမွာ၊ ဒုကၡအတိေရာက္ေနတဲ႔ ကေလးသူငယ္တို႔ကို ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ၀န္ေလးတတ္ၾက တယ္။ ပါးစပ္ကပဲ သနားလြယ္ၾကပါတယ္။ ကာယကံေျမာက္ကရုဏာ မျဖစ္ၾကပါဘူး။ မလိုအပ္တဲ႔ ေနရာေတြမွာ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္ၿပီး ဘုရားဒကာျဖစ္ခ်င္ၾကပါတယ္။ လိုအပ္တဲ႔ ေနရာမွာ အိမ္သာေတာင္ မေဆာက္ေပးခ်င္ၾကပါဘူး။ ယခုပစၥဳပၸန္အခ်ိန္မွာ လိုအပ္ေနတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတယ္။ ဒါေလးေတြကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူခဲ႔တာေလး ရွိပါတယ္။ “ဒါနအေၾကာင္းကို ငါဘုရားေလာက္သာ သိမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္စားမယ့္ ထမင္း လုပ္ကိုေတာင္ မစားဘဲ လွဴဒါန္းၾကလိမ္႔မယ္လို႔” မိန္႔ဆိုခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ကယ္သာသနာျပဳ တယ္ဆိုတာကလည္း ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္တာမွ သာသနာျပဳတယ္မေခၚဆိုပါဘူး။ သာသနာသည္လည္းဘဲ အေဆာက္အဦး မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ ဗုဒၶအဆံုး အမေတြကို ကိုယ့္ႏွလံုးသားနဲ႔ အျခားသူေတြရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ တည္ေအာင္ႀကိဳးစားတာကမွ တကယ့္သာ သနာျပဳတာပါ။ ဗုဒၶအဆံုးအမေတြက ဘာလဲဆိုတာ ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္ ေစခ်င္ပါတယ္။ အတုိဆံုးျခံဳေျပာရရင္.. ေကာင္းမႈမွန္တာမွ်အကုန္လုပ္၊ မေကာင္းတာမွန္သမွ် ဘာမွ မလုပ္နဲ႔၊ စိတ္ကိုျဖဴေအာင္ထားဖုိ႔ပါ။ ဒါ႕ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈဒါနလုပ္ရာမွာလည္း “မေရြးခ်ယ္ဘဲ ရမ္းလွဴေသာဒါနသည္ ျဖစ္ရာဘ၀တြင္ ပစၥည္းဥစၥာေပါမ်ားၾကြယ္၀ေသာ္လည္း ဉာဏ္ထုိင္းသူ မဂ္ဖုိလ္မရႏိုင္သူျဖစ္ရသည္။ ေလာကအတြက္၊ သာသနာအတြက္ ဉာဏ္ယွဥ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္လွဴဒါန္းသူမ်ားသည္ ျဖစ္ရာဘ၀တြင္ ပစၥည္းဥစၥာေပါမ်ား ခ်မ္းသာရသလို ဉာဏ္လည္းေကာင္းသည္။ တရားတစ္ႀကိမ္နာ႐ံုႏွင့္ မဂ္ဖုိလ္ရႏိုင္သည္။ ပညာမဲ့သူသည္ ဘ၀ကို ကာမဂုဏ္ ခံစားဖုိ႔အတြက္ အသံုးခ်၍ အပယ္ေလးပါးသို႔သြားသည္။ ပညာရွိသည္ လူ႔ဘ၀ ကုသိုလ္ရဖုိ႔အတြက္အသံုးခ်၍ နိဗၺာန္သို႔သြားသည္” ဟု ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္)က ဆံုမတရားေရးေပးခဲ့ပါတယ္။

ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ေနရာေလးတစ္ခုကို ညႊန္ျပလိုပါတယ္။ လူမ်ိဳးစံု၊ ဘာသာစံု မိဘမဲ့ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ခိုလႈံ ေရာက္ရွိလာရ ေသာ မိဘမဲ့ကေလးေပါင္း(၆၀၀)ေက်ာ္ကုိ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ႀကီးမားေသာ က႐ုဏာႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ထားလ်က္ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ေနထုိ္င္စားေသာက္ေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးအတြက္ ဘက္စံုျပည့္စံုရန္မွာ အင္မတန္ ခက္ခဲလ်က္ရွိပါတယ္။ လိုအပ္ေနရာ၊ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္၊ လိုအပ္တာေလးေတြကို လွဴရတာဟာ အင္မတန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဒါနမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ယခုသူတုိ႔ေလးေတြဟာ…

  • ဂ်င္းတစ္တက္နဲ႔ ဟင္းခ်က္ေနၾကရရွာတယ္။
    ဗလာတစ္အုပ္နဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရြတ္ေနၾကတယ္။
    တီရွပ္တစ္ထည္နဲ႔ ရယ္တတ္ေနၾကတယ္။
    ဆားတစ္ဆုပ္နဲ႔ တအားတုတ္ ေနၾကတယ္။
    ေဂၚရခါးသီးနဲ႔ အေပ်ာ္တအားၾကီးေနၾကတယ္။
    အ၀တ္တစ္ထည္နဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။
    အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္တတ္ ေနတတ္ စိုးရိမ္တတ္ၾကတယ္။

“အပင္ရွင္သန္ ပန္းတိုင္းပြင္႔ဖို႔ ေျမဆီ ေရေန လိုအပ္သလို ထမင္းနွစ္နွပ္နဲ႔ ေရရွည္ ရပ္တည္ဖုိ႔ သူတို႔ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ လူလားေျမာက္ဖို႔ သူတို႔ အနာဂါတ္ေလးေတြ လွပရွင္သန္ေစဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၊ ကၽြန္မတို႔ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ ေစတနာနဲ႔ ျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ၾကပါစို႔……………၊”

ဦးပ႑၀ (ဦးစီးပဓာန နာယကဆရာေတာ္)
ဒုိး၀င္ေအာင္ကံသာ ပရဟိတလူငယ္ဖြံ႔ျဖဳိးေရးေက်ာင္း၊
လူမ်ဳိးစုံျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရးဌာန၊
ျပင္ဦးလြင္ၿမဳိ႔၊
မႏၲေလးတုိင္း၊
၃၃မုိင္ ၇ဖာလုံ၊ မႏၲေလး+ျပင္ဦးလြင္ လမ္းေဘးအတက္လမ္း။

ဒိုးပင္သုိ႔ ပါ၀င္လွဴဒါန္းလိုလွ်င္….. ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပရဟိတ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားႏွင့္ တုိက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။

ေမာင္သစ္လြင္ထြန္း (starfalls.nazy@gmail.com) ph 02-80211, 02-80322

မသန္းသန္းႏု (wgwhitegirl@gmail.com) ph 09-2018506

ကို၀င္းေက်ာ္သူ (wkthu2006@gmail.com)

Global Net ,Room 1,building 7,Hlaing tsp (01-652232,652324,507054)

ရုံးခ်ိန္(မနက္၉း၀၀ မွညေန ၅း၃၀ ထိ)(တနလၤာေန႕မွ စေနေန႕အထိ)

စကၤာပူ မွာဆက္သြယ္ႏိုင္ရန္...
ပိစိ - ၀၆၅-၉၂၃၉၂၄၄၁ (moethu.may@gmail.com)
မၿငိမ္း - ၀၆၅-၈၁၅၂၆၈၁၁ (khinchothet@gmail.com)
ကိုသက္ - ၀၆၅-၉၃၃၉၂၂၇၀ (kothetsince1986@gmail.com)

ရုရွားေရာက္ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္စား ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ လူငယ္ မ်ားအသင္း(YMBA) မွ ယခုလတြင္ ဒိုးပင္ေအာင္ကံသာ ပရဟိတလူငယ္ဖြ႔ံၿဖိဳးေက်ာင္းသို႔ တတပ္တအား ပါ၀င္လွဴဒါန္းသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

ေရးသားတင္ျပသူ- ေအာင္ဦး


ကိုေအာင္ဦး ( ဓမၼရသ )၏ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။

ေလာင္းရိပ္မိတဲ့အပင္ငယ္

ရြာအ၀င္ ကြင္းဟိုစပ္မွာျဖင့္

တစ္ပင္တည္း ထီးေထာင္မတ္ပါတဲ့

ဤပေညာင္ ကိုင္းခက္ပြင့္ေတြက

၀ိုင္းယွက္တင့္ အားမာန္လွစ္ေသာေၾကာင့္

သူငါမ်ား ခိုကာနားေစရာ

ေအးခ်မ္းသာ အရိပ္စစ္

မိတ္ျဖစ္တာ ၾကာေပလည္း

ေနေရာင္ျခည္ ကင္းကြာေ၀းေစမက

ေလမိုးဒဏ္ ေဘးကာဆီးသမို႕

ပေညာင္ေျခ ပင္ကေလးမွာျဖင့္

ေလမိုးေန ေကာင္းစြာမရေသာေၾကာင့္

ေလာင္းရိပ္မိ ႏြမ္းရိေခြ…..။


သို႕ေပမယ့္ အပင္ငယ္

အစဥ္ကြယ္ မာန္မေလ်ာ့ပါဘူး

ႏြမ္းဖတ္ယိုင္ ပင္ငယ္ျဖစ္ေပလည္း

စိတ္ဓါတ္ခိုင္ ပင္စည္မတ္သမို႕

ထိုးကာထြက္ ပေညာင္ခက္ၾကား

အေခါင္ထက္နားမွာ သီးပြင့္ေ၀ရွာေပါ့

ႀကီးျမင့္ေ၀ျဖာတဲ့ သူ႕ဂုဏ္အင္ကို

ပေညာင္အို ေလာင္းရိပ္မိုးမိသူ

သ႑ာန္တူ မိခင္ဖတို႕မွာ

ဖံုးလႊမ္းကာ ပီတိေ၀ရွာေပါ့

သီရိေဂဟာ အိမ္ေဆာင္နန္းမွာ

ၿပံဳးရႊင္လို႕လန္း…..။

Tag

ကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္.................................. ၀ႆန္ဦး။
သူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလုိေခၚတယ္.....
....... ဖိုးသား။
ဒီမွာေနတယ္....................................
သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမွ လူ႕ျပည္။
ဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္.................................
ဖုန္းတစ္လံုး လက္ေဆာင္ပို႕ေပးပါ။


အႀကိဳက္ဆံုးေတြက


အေရာင္ဆိုရင္...................................
အျဖဴ။
အဝတ္အစားဆိုရင္..............................
တီရွပ္/ ရွပ္(လက္ရွည္)။
အစားအစာဆိုရင္................................
လက္ဖက္သုပ္၊ေရွာက္သီးသုပ္၊ဂ်င္းသုပ္။
ပစၥည္းဆိုရင္......................................
ဖိနပ္။

သီခ်င္းဆိုရင္...................................... ခံစားမႈပါေသာ သီခ်င္းေအးေလးမ်ား။
စာေရးဆရာ.....................................
.... ဦးေဇာတိက၊အရွင္ဆႏၵာဓိက၊အတၱေက်ာ္။

စာအုပ္............................................... တစ္ေယာက္တည္းေန တစ္စိတ္တည္းထား။

……………………………………………………. အခ်စ္ကံေခေပမယ့္ အႏွစ္က်န္ေစရမယ္။

…………………………………………………….. ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ ၾကည္ျမတဲ့ဘ၀င္ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္။
Life Style...........................................
လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘ၀။

ဝါသနာ.............................................. သီခ်င္းနားေထာင္ျခင္း၊စာအုပ္ဖတ္ျခင္း၊ေဘာလံုးကန္ျခင္း။
အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္.............
........... ဟန္ေဆာင္မႈကင္းေသာအျဖဴထည္လက္ေဆာင္။
အခ်စ္ဆံုးသူက.....................................
မိခင္။
အေလးစားဆံုးသူက..............................
ဖခင္။
အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက..............
............ ခင္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုး။
အမ်ားဆံုးနားလည္မႈေပးႏိုင္သူက....
.......... မိဘ။
အမုန္းဆံုးသူက.............
........................
ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္................................
. စာေမးပြဲေမးခြန္း မဲႏႈိက္ရခ်ိန္။
အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္..............................
ဆရာမႏွင့္ ႏႈတ္ေျဖစာေမးပြဲေျဖခ်ိန္။
အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္...................................
က်က္လာသည့္တစ္ပုဒ္တည္းေသာေမးခြန္းႏွင့္တိုးခ်ိန္။
အမွတ္တရေန႔......................................
၁၀.၀၆.၂၀၀၈ / ၂၆.၀၆.၂၀၀၈။
ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္

ေတာင္းမဲ႔ဆု…………………………………...... မခ်စ္တတ္မမုန္းတတ္သူျဖစ္ရပါလို၏
အခ်စ္ဆိုတာ........................................

အမုန္းဆိုတာ........................................
လြဲမွားသြားတဲ့ နားလည္မႈ။
အလြမ္းဆိုတာ......................................
အေ၀းေရာက္ခ်စ္ျခင္း၏အပိုင္းအစ။
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ.................................
အခ်စ္၏ျမစ္ဖ်ားခံရာ ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု။
ဘဝဆိုတာ..........................................
ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာ။
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ..................................
သူအားငယ္ရင္ အခ်င္းခ်င္း အားေပးေဖၚ။
ခ်စ္သူဆိုတာ........................................
ေျပာျပရဘူးတဲ့ဗ်။
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္.....................
ငါဘာမွ မသိေသးပါလား။
ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က....................
အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ။
အေျပာခ်င္ဆံုးစကားေလးတစ္ခြန္း..............
ၿပီးပါၿပီ။

မမၾကယ္ႀကီးေရ…

ကြဲခ်င္သလို အကြဲမခံႏိုင္လို႕ ေရးလိုက္ပါၿပီဗ်ာ.. :P