အိမ္ကေလး

အေဖ၊အေမမရွိလွ်င္လ
ေရႊအတိဆင္ေစဦးေတာ့
အျမင္သာအသြင္ဆန္းေပလိမ့္
နန္းေတာ္ႀကီးက အ႐ုပ္အိမ္။

အေဖ၊အေမရွိလွ်င္ေပါ့
ေရႊမရွိေနေလဦးေတာ့
အဆင္းဗလာမြဲႏုပ္ေသးေသာ္လည္း
တဲကုပ္ကေလး
ေအးရိပ္ၿငိမ္။

ခြဲမလႊတ္ႏိုင္ဘု
စြဲညႊတ္ခဲ့မိဘအိမ္
ၿငိမ္သက္ၿမဲအလွတရား။

သားအမိအိမ္
ပတၱျမားမရွိ ၊ စိန္မစီေပမယ့္
မမွိန္ၿပီေမတၱာတန္ခိုးေတြေၾကာင့္
႐ိုးလို႔မသြား။

ၾကားဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေခါင္းစဥ္ေတာ့မသိဘူး။ “အိမ္ကေလး” လို႔ပဲေပးလိုက္တယ္။ မိဘအိမ္နဲ႔ ေ၀းေနသူေတြအတြက္ အမွတ္တရေပါ့



2 comments:

Anonymous said...

မိဘ ရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိရွိေနရင္ကို ေအးခ်မ္းေနတယ္လို ့ထင္တယ္ တဲအိုပ်က္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ခမ္းနားထည္၀ါမႈေတြမလိုပါဘူး။ ေကာင္းတယ္ ေမတၱာဖြဲ ့ကဗ်ာေလးးးးး း)

တင့္ထူးေရႊ said...

အိမ္ကေလး ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ရင္ထဲမွာေႏြးေထြးတဲ့ အသိေလး ခံစားရတယ္