အေမ့လက္ေဆာင္

တစ္ေန႔ေသာခါ မိမာတာမွ

မျမင္ေ၀းကြယ္ လူ႕ရပ္လယ္သို႔

ထြက္ခါျပဳစ သားလူလွတြက္

လက္ေဆာင္ျဖစ္ေရး စိတ္မွာေတြးကာ

ဘုရားေစ်းတန္း ဆိုင္ခန္းတန္းသုိ႔

သားျဖင့္တြဲကာလာခဲ့၏။

တခုေသာခန္း ထိုဆိုင္တန္းတြင္

လွပယဥ္ေၾကာ့ လည္တိုင္ေမာ့ႏွင့္

ခါးသိမ္ေသးႏုပ္ ယမင္း႐ုပ္သည္

ကေတာ့မည့္ႏွယ္ ႀကိဳးမွာႏြယ္၏။

ထို႔မွ်မက ဤဆိုင္၀တြင္

ေသြးသံရဲရဲ ကိုက္ကာခဲမည့္

၀ါနက္ရစ္သုတ္ က်ားသစ္႐ုပ္သည္

ႀကိဳးဆြဲတိုင္းမွာ အားမာန္ပါ၏။

သို႔ပါေသာ္ျငား ထုိ႐ုပ္မ်ားသည္

သခင္ေခၚမွ သူေမာ္ရ၏။

သခင္ထူမွ သူမူရ၏။

သခင္ဆြဲမွ သူႏႊဲရ၏။

ေလာကဓံႀကံဳ စိတ္မၿဖံဳရန္

သားေလးအငယ္ သိေစရြယ္၍

႐ုပ္ေသးဘ၀ အားမက်ကာ

ကန္ပါေပါက္ပါ မေၾကာက္ပါေသာ

ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္ ဒူးမေထာက္ပဲ

ေကာ့ကာရင္ေလး အေရာင္ေျပးလို႔

ေဆးနီျခယ္သ လွပပျဖင့္

ခႏၶာလံုးက်စ္ မမုန္းရစ္ပဲ

ေရာက္ရာအရပ္ ဦးေခါင္းမတ္ကာ

စိန္ေခၚေနဟန္ ေလာကဓံကို

ေဖၚက်ဴးညႊန္ျပ သားအားက်ေအာင္

သိစရာေတြး ဆင့္ကာေပးေသာ

မာန္ေထာင္တက္ၾကြ လွႀကီးလွသည့္

ပစ္လိုက္တိုင္းေထာင္ ပစ္တိုင္းေထာင္သာ

လက္ေဆာင္၀ယ္ခါေပးေတာ့၏။ ။